สังคมไม่ควรจับตามองกลุ่มรักร่วมเพศอย่างเคร่งครัด แต่ขณะเดียวกันกลับละเลยพฤติกรรมสำส่อนทางเพศระหว่างชายหญิง หลายครอบครัวแก้ปัญหาลูกหลานเป็นเกย์ด้วยการส่งเสริมให้เป็นเพลย์บอย
โดยเข้าใจว่าความเจ้าชู้ (กับเพศตรงข้าม) เป็นการแก้ปัญหาความเบี่ยงเบนทางเพศแบบค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไป ทั้ง ๆ ที่มันไม่ช่วยอะไรเลย ทั้งยังเพิ่มความดิ่งลึกไปในแขนงความเบี่ยงเบนด้วยซ้ำ และที่สำคัญการล้างสิ่งผิดด้วยสิ่งผิดมันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาแบบอิสลาม
เราจำเป็นต้องเค้นสรรพกำลังทางปัญญาเพื่อรื้อหลักคิดที่เราใช้มักใช้หลอกตัวเองว่า ร่างกายเราเป็นกรรมสิทธิ์ของเรา และเราจะใช้มันหาความสุขยังไงกับใครก็ได้ตราบที่ไม่สร้างปัญหา
ทว่าเมื่อมองเห็นปัญหาอยู่ตรงหน้าจริง ๆ กลับนิ่งใบ้ ไปจนถึงใช้จินตนาการเตลิดไปว่า ปัญหานั้นล้วนผุดขึ้นมาเอง มิได้เกิดจากความสุขนิยมของเราแต่อย่างใด
ในวิถี Free Sex ไม่ว่ารูปแบบใด จะชายชาย, หญิงหญิง, หรือชายหญิงก็ตาม คือแนวคิดที่เพ่งเล็งความสุขของปัจเจกเป็นหลัก และรูปแบบสังคม ก็มีหน้าที่ปรับจูนเพื่อรองรับความสุขเฉพาะทางของสมาชิกในสังคม
และทิศทางของมันมักเป็นไปทางขยายกรอบสังคมให้กว้างพอเสมอ สำหรับรองรับทุกความแตกต่าง
จริงอยู่ ณ จุดหนึ่งมันดูงดงามศิวิไลซ์ แต่ถึงคราวที่ความสุขของปัจเจกชนถ่างขยาย และความเฉพาะทางมันลงลึก ยิบย่อยไปเรื่อย ๆ จนยากที่จะยอมรับกันและกัน
สังคมเป็นสังคมไม่ได้เลยถ้าปราศจากการยอมรับกันและกัน ตอนนั้นมันก็ต้องย้อนกลับมาใช้กรอบปฏิบัติทางสังคมอยู่ดี
ทว่าคำสอนอิสลามนั้น ให้ค่ากับความปรกติสุขของสังคมเป็นสำคัญ ความสุขส่วนตัวต่าง ๆ เช่นการดื่มกิน, การละเล่น, ความบันเทิง, ตลอดจนการแสวงหาความสุขทางเพศ นั้นเป็นเรื่องปรกติของสังคมมนุษย์
มันจะไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใด ตราบที่ยังอยู่ในกรอบแห่งดุลยภาพ การมุ่งจะขยับขยายกรอบเรื่อยไป ตามใจปรารถนาครั้งแล้วครั้งเล่า อีกนัยหนึ่งคือความพยายามจะอยู่แบบไร้กรอบ ซึ่งนี่แหละที่ฝืนความเป็นสังคมมนุษย์ โดยใช้คำว่าความสุข และความรัก เป็นข้ออ้างชั้นดี
ในยุคปัจจุบันคำว่าความสุข, คำว่าความรัก, ตลอดจนคำว่าครอบครัว จึงถูกนิยามกันใหม่อย่างสนุกสนาน
มุสลิมจึงจำเป็นต้องสร้างบันทัดฐานให้เข้าใจตรงกันเสียก่อนว่า “ทุกการมีเพศสัมพันธ์นอกสมรส” (นั้นคือซินา) ล้วนเป็นบาปใหญ่ทั้งสิ้น
ทางแก้คงจะมีสองทาง คือครองโสดเรื่อยไป (เลือกที่จะไม่มีเพศสัมพันธ์กับใครเลย) หรือแต่งงานตามครรลอง (เลือกจะมีเพศสัมพันธ์เฉพาะกับคู่สมรสของตน)
และไม่มีคำตอบตายตัวสำหรับคำถามว่าการฝืนใจแต่งงานจะเป็นทางออกที่ดีหรือไม่ มุสลิม LGBTQ+ จะเป็นผู้ตัดสินใจเอง อะไรดีกว่าสำหรับเขาระหว่างสองทางดังกล่าว คือการครองโสดที่ศาสนาอนุญาต และการแต่งงานสร้างครอบครัว
